Nie było tak, że od młodzieńczych lat szukałam sensu życia. Byłam, jak wszyscy–żyłam w świecie materialnym, więc zgodnie z jego regułami. Konsumowałam, ciągle czegoś pragnęłam, coś tam osiągałam i znowu pragnęłam, i jeszcze, i jeszcze… Im więcej miałam, tym więcej chciałam…
Aż przyszedł taki dzień, że całe moje życie pękło, jak bańka mydlana. Był ogromny szok, gniew, niedowierzanie, dużo łez i pytania: „Dlaczego?”, „Za co?” Chciałam umrzeć! Po kilku miesiącach czarnej rozpaczy zjawiło się pytanie: „A po co ja, właściwie, żyję? Gdzie sens mojego życia?” I powoli zaczęły się poszukiwania tego właśnie sensu…
Od tej pory przeszłam długą drogę, wypróbowałam najróżniejsze nurty i filozofię świata i zahaczyłam o rozmaite religię. Przeczytałam setki książek na temat rozwoju duchowego, zajmowałam się jogą, ukończyłam i osiągnęłam stopień mistrza Reiki, praktykowałam filozofię Zeń. Są to piękne rzeczy i bardzo przyczyniają się do rozwoju duchowego człowieka jako jednostki, ale nie dają odpowiedzi na pytanie o sens życia. Każdy z tych nurtów, a szczególnie filozofia Wschodu, nauczyły mnie czegoś nowego, nauczyły mnie patrzeć inaczej niż dotychczas na świat i ludzi. Najwięcej zadowolenia dała mi Reiki. Dzięki niej nauczyłam się praktycznie pomagać ludziom, przekonałam się, jak można dawać coś innym. Ale odpowiedzi na moje pytania nadal nie było, więc szukałam dalej.
I wtedy natrafiłam na You Tubie na jakiś wykład Michaela Laitmana, który bardzo mnie zainteresował. Zaczęłam szukać informacji o nim, trafiłam na stronę Międzynarodowej Akademii Kabały. Zaczęłam czytać i…..wpadłam po uszy. To było właśnie to, czego wypatrywałam latami! Znalazłam to przez przypadek? Nie sądzę! Po prostu przyszedł na to czas. Kabała mówi, że każdy i każda z nas posiada kropkę w sercu, małą iskierkę–cząsteczkę kiedyś istniejącej jednej-jedynej wspólnej dla wszystkich duszy, która wraz z wieżą Babilońską upadła i rozbiła się na 600 000 kawałeczków. Każdy człowiek, żyjący na Ziemi, posiada w sercu taką cząstkę, tylko że jedni odkrywają tę drobinę wcześniej, a inni–później. I prowadzą do tego dwie drogi–droga samorozwoju i pragnienia, by poznać odpowiedzi na pytanie o sens życia lub droga, na której życie popycha nas w tym kierunku różnymi problemami i niepowodzeniami.
Kabała nie jest religią, jak błędnie sądzą niektórzy. To jest nauka, która w sposób konkretny i realistyczny opowiada o stworzeniu świata i daje odpowiedzi na takie pytania, jak: po co człowiek żyję, do czego dąży i jak to osiągnąć. Tylko Kabała daje człowiekowi możliwość wyjścia ze stanu zwierzęcego, w którym się znajdujemy i stania się Człowiekiem przez duże C.
Kabała to najstarsza nauka świata. Właściwie jest to jest proces, który od samego początku istnienia jest założony w nas i nieuchronnie się rozwija, przybliżając nas do Stwórcy.
Kabała pozwala człowiekowi lepiej rozumieć powód własnego zjawienia się na planecie, w kosmosie, oraz przyczyny wszystkiego, co działo się z ludzkością od zarania dziejów. Kabała daje ogólny wzór opisu całego Wszechświata. Jest to nauka o Wszechświecie od początku do końca, proces tworzenia i ogólne urządzenie, ruch całości i każdej cząsteczki osobno.
Nauka ta bada:
– stworzenie całego Wszechświata, włączając nasz kosmos, układ słoneczny, nieżywą, roślinną, zwierzęcą naturę i człowieka;
– kurs, funkcjonowanie i końcowy cel całego procesu rozwoju;
– możliwość interwencji człowieka w ten proces;
-związek między naszym dzisiejszym stanem i tymi stanami, w których trwaliśmy przed pojawieniem się na tej Ziemi człowieka i społeczeństwa, czyli przed naszym urodzeniem;
– sens tych tysięcy lat, w ciągu których istniejemy w postaci fizycznego ciała i za jego pośrednictwem odczuwamy otaczający nas świat;
– stan, w którym istniejemy na tym świecie i stan po śmierci;
– obiegi życia–ich istnienie oraz powiązania między nimi;
– możliwość włączenia ciągu ziemskiego życia w wyższą formę, w której istniejemy przed urodzeniem i po śmierci;
– źródła nauki, sztuki, kultury–wszystkiego, co związane jest z językiem, z zachowaniem człowieka; ich korzenie i powody ich realizacji właśnie w takiej formie.
Łącząc w sobie to wszystko, Kabała ustala ogólne kosmiczne prawo, daje ogólny wzór opisu całego Wszechświata.
Danciger Bleter 